Senden geriye kalanla avunuyorum;
Birkaç yırtılmış, solmuş fotoğraf; hırkan ve bitmeyen geceler.
Her zamanki gibi sesini duyamadan geçiyor günler,
Gülüşüne sarılamadan,
Mutluluğunu hissedemeden,
Hissemeden bitiyor…
Senden bir haber bekliyor yüreğim,
Aklım sende sürekli.
Bu dört duvar üstüme-üstüme geliyor;
Gidemiyorum bir yere, gidemiyorum…
Hep sana ayarlı, sana bozuk bu yüreğim,
Hayal meyal düşlediklerimin tortusu bu.
Senden geriye kalan;
Sımsıkı sarıldığım mâzin şimdi.
