Merhaba adını koyduğum en güzel mutluluğum…
Nedensiz başladığım iadesiz mektuplarımın ilk ve son cümlesi, umudu hep sendin; bilinmeze uğurladığım adını koyamadığım sevgim, hüznüm ve sitemlerim artık bilmekten hoşnut olduğum ait olduğu adreste. 
Gökyüzünün türküsü bir uçurtma misali yüreğimde gezerken belki de kaçarken kendi dünyasından, derin ve masmavi bir deryanın yansımasında gördü kendini, bu nasıl bir sevinçtir ki tüm yalnız harfleri birleştirdi içimde… işte bana gelişinin bana göre tarifi 🙂
Işıkları kapalı, perdeleri çekilmiş ve pencereleri sıkı sıkıya kapanmış sessiz bir ev gibiydi kalbim, önce merhamet isteyen minik bir serçe gibi pencereme kondun ve sabırla o perdenin aralanmasını bekledin perde açıldı ardından pencere, öylece deli bir rüzgar süpürdü başkalarına fazla gelen tozlanmış köhne duygularımı. Işığa ise gerek kalmadı zira güneş doğdu, içinden içime…
Hayatta güzel olan bozulmamış masum çok az şey kalmıştı, akıbetler niyetlere galebe çalmış herkes başı boş bir oradan bir oraya savrulan dibi delik tekneler gibi. Bunca karamsarlığın, kötülüklerin arasından sıyrılıp hayallerimi de gülüşünün ucuna takıp öyle masum geldin bana. Neyi nasıl düşlediysem hepsi sende birleşmiş, bir insan nasıl eksikse ve nasıl tamamlanmak isterse işte öyle tamamladın tüm eksikliğimi, ötesi yok gayrısı yok. Kalbe iyi geldin, iyi ki geldin… 
Ben duygularıma hiç gem vurmadım, onları hep özgür bıraktım ama bu özgürlük hep de canını yaktı o kadar yandı ki artık kurumuş kup kuru bir ağaca döndü hislerim. Sonra onları korumak için aldım sakladım kilitledim, kilidi attım bilinmez sulara. Bilemedim o kilidi senin bulabileceğini, sen yaralarına tutsak yaşayan bir denizdin ve dalgalarını huzurla kıyıya vuracağın bir limanın yoktu. Ben kalbimi merhametli sularına teslim edeceğim denizimi sen ise özgürce dalgalarını salıverecek huzurlu limanını buldun. 
Yaralı bir kuş belki uçamaz ama tek kanatlı hiçbir zaman uçamaz, göğe bıraktığımız kuşumuzun bir kanadında senin diğerinde benim yüreğim var. Biliyorum ki yüreğimiz özgürce uçmaktan hiçbir zaman vazgeçmeyecek çünkü gerçek sevgi umudun göğünde özgürce uçmak ister!
Sevde Aktaş
Temmuz 2022
