10.8 C
İstanbul
Cuma, Mart 29, 2024

Özlem Penceresi

Bu yaşlı evrenin yalnızca
Altı senesini kaplıyordu o çaresiz varoluşum
Aylar olmuştu yüzünü görmeyeli
Özlem ne kadar sahte olabiliyorsa büyüyünce
O kadar gerçekti ben küçükken

Senin her dönüşün pencereler önünde bir bekleyiş
Bacaklarını sarkıtırsın ya demirler arasından
Hatta o tanıdık arabayı görünce
Çıplak ayaklarınla atarsın kendini sokağa
Neyse, bunları biliyorsun zaten

Özledim demezdim de mektup yazardım sana
Çiçekli koltuğumuzun arkasındaki duvarda
İçimdeki umutla solup giden mektuplarım
Ben özlediğimi söylemeyi o duvarda öğrendim
Fakat ne yazık, bunu duvara söyledim

Kışın ortasındasın o kahverengi kazağınla
Etrafı kırışmış gözlerinle aynı tonda kazağın
En sevdiğim renkti bu bir zamanlar
Sana yine yazacağım söz veriyorum
Umuyorum baharda görüşürüz
READ  Ah! Bir Gün
Önceki İçerik
Sonraki İçerik
Selin Ece Güllü
Selin Ece Güllü
Ben Selin Ece Güllü, 18 yaşındayım. Okumayı ve yazmayı boş zaman aktivitesi olarak değil günlük hayatın bir parçası olarak gördüğüm için buradayım. Burası çok güzel bir yer.

Related Articles

CEVAP VER

Bir yorum girin
Adınız

- Advertisement -spot_img

Latest Articles