22.5 C
İstanbul
Cuma, Ekim 4, 2024

Öğretmen Zeynep

Öğretmen olmak isterdi hep
Çok severdi çocukları Zeynep
Köy okulunda başlamıştı ilk
Gencecik yaşta büyük heyecanla

Kapısı yoktu belki okulun
Penceresi çoktan eskimiş
Duvarların boyası gelmiş
Ama yinede herkes mutlu okulda

Annesini özlerdi öğretmen zeynep
Çok uzaktaydı doğduğu yerden
Geceleri uyku tutmazdı bazen
Aklına gelirdi çocuklar gülerdi hemen

Boynundan çıkarmazdı yeşil fularını
Çok severdi bu köyün surlarını
İzlerdi penceresinden papatyaları
Dinlerdi gün ağırınca kuşların türkülerini

Gün geldi ayrılık vakti geldi
Gözünden bir damla yaş süzüldü
Son kez baktı arkasına
Hüzünle, özlemle, sevgiyle…

READ  Psikolojik Deli
Önceki İçerik
Sonraki İçerik

Related Articles

CEVAP VER

Bir yorum girin
Adınız

- Advertisement -spot_img

Latest Articles