Medeniyet Çıkmazı

Saçların, düğümlediği zamanlar gökyüzünü

Bulutlar oluşuyor, gözlerin gibi

Kirpiklerin, büktüğü zamanlar yeryüzünü

Hilaller oluşuyor, kaşların gibi

Ve senin yüreğin güldüğü zaman

Medeniyetler doğuyor, bazen sen medeniyeti

Bazen ben, bazen biz medeniyeti

Hiç bir zaman onlar olmuyor bu medeniyetin ismi

Çünkü biz

Sadece ikimizi var etmiştik birlikte

Ellerin ellerime, gözlerin gözlerime

Kokun tenime sinmişti,

Bir gökyüzü hayal etmiştik beraber

Sevdamızın temeli üzerine inşa etmiştik

Gözlerin bu gökyüzünün başkenti olacaktı

Kaşların akşamları meydana gelen hilali anlatacak

Gülüşlerin bayrak niteliği taşıyacaktı

Birlikte yazacaktık sevdamızı o gökyüzüne

Ama sen artık

Kayboldun hayalini kurduğumuz o yerde

Gülüşlerin bir tek o anda diz çöktü belki de

Sevdamızın temelini çöktürdü gidişin

Gözlerin işgal edilmiş bir başkent oldu

Kaşların sadece işlevsiz bir hilal

Geri dönmen beklenir

NO COMMENTS

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version