Kayıp Şehir

 

Şehirleri geçtim, şiirleri geçtim.

Seninle yıkık bir kentin kapısından el ele girdim.

Sen yıkık kentin içinde meçhul azize

Yıllardır aşk girmemiş kalbine.

Kapısından girdiğim seninle, bir mabed.

İçinde yaşadığımız her şey aşka ibadet.

 

Zamanın ve mekanın çok ötesinde,

Ücra bir köşede,

Dudakların dudaklarıma değdiğinde,

Ellerim bedeninde,

Adını tekrarladım içimden üç kere aşk diye.

 

Yaşanmış her şey seninle, gündüzden geceye

Yıldız yıldız parlıyor gökyüzünde.

 

Sen, sağ omzunda güneşi, solunda geceyi gizleyen

Sen benim yarım aklımı başımdan alan

Dudağının üzerinde, ben değil mi duran?

Geceyle gündüzün arasında ben değil miyim arafta kalan

 

Hani bir leyla vardı mecnunu çöllere atan.

Benim için de sen varsın içimde çölü taşıtan.

Sevginle yağmur olup yağsan

Gülüşünle güneş açıp doğsan

Aşk olur işte o zaman adına en çok yakışan.

NO COMMENTS

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version