15.1 C
İstanbul
Pazartesi, Nisan 29, 2024

Vaveyla

Uzun bir roman belki şimdi hayatım,
Eksiklerimle ikiye katlıyorum,
Yolun sonu hep tutturup aldırdığım o kırmızı botlara çıkıyor,
Ve gözleri bulutlu, gülüşleri yağmurlu o kız çocuğuyla baş başa kalıyorum…
Sahi bazen büyüyorum, elem kaplıyor yüklendiklerimi,
Çığlık çığlığa sustuklarımı en derinlerime saklıyorum…
Bazen hülyalı yanlarıma kaçıyorum,
Yeniden elma şekerim, saklambaçlarım olsun diye…
Bisikletimin sepetine sakladığım misketlerimi hatırlarım,
Sonra ‘Dönme dolap’ nidasına irkilir, vazgeçerim oyunlarımdan yine…
Şimdi ise serpildim, yelelerim var hayal kırıklığından,
Rüzgarlara çarpa çarpa geziniyorum uzakları,
Karşıma çıkan kır çiçeklerinden sevda şarkıları takınıyorum kulaklarıma,
En çok da berduşluğumun gölgesini özlüyorum…
Bıraktım sîrâcımı dalgalara,
Sırılsıklam oluncaya dek yürüyeceğim bu yolu…
Sözüm olsun benliğime de arkadaş!
Kırdığım o vazo için ağlamayacağım bir kez daha,
Öylece menekşeler ekeceğim, can kenarıma…

READ  Çocukluk Ettik
Önceki İçerik
Sonraki İçerik
Mine Demir
Mine Demir
Henüz yirmilerimde divaneyim.. Kaçımda aklar düşer bilmem şakaklarıma, Haydi yaş alışımı beraberce okuyalım..

Related Articles

29 YORUMLAR

  1. Maşallah yazılarınıza nazar değmez inşallah mine hanım başarılarınıza görüyorum ki bir yenisini daha eklemissinz devamını bekliyoruz nacizane yazilarinizin

  2. Cocuklugumun kizisin isteyipte alamadiklarimi sana almam icin bana siirlermi yazman gerekti anladim artik cocuklalrimla beraber bende büyümüşum tmm pes yakaladin yaslaniyorum kabul tmm siirlerin ve sen cok guzelsin hayat hep sana gelirken kosarak gelsin sevgiler

  3. Ah o seni minübüs durağına kadar kucağımda taşıdığım,biri elimde diğeri ayağındaki kırmızı botlar,unutulmayanlar….
    Yüreğine sağlık ,sevdiklerinin minnoşu (Minem)?‍?

  4. Kime ne kadar kırıldıysak,
    Kime ne kadar sinirlendi isek,
    Aslında en çok kendimize zarar verdiğimizi fark ettik..
    Herkes kendi keyfinde,
    Hayatlarına devam ederken,
    sırtımızda koca bir kambur ve göğsümüzde koca bir alev topu ile Hayata ayak uydurmaya çalışmak En çok kendimize haksızlık mış..
    Affedememek
    Kanserin son evresi gibi,
    Öyle ağır,öyle yorucu….
    Başarılarının devamını diliyorum yüreği güzel yeğenimm..
    yüreğine, gönlüne, kalemine sağlık…
    seviyorum seni teyzesinin minnoşu..❤️

  5. Büyüyünce unutursun dediklerinde, hic unutamayacağımi anlamıştım. Kahkahalarımın en belirgin izleriydi çocukluğum. Kalemine sağlık. Elma şekeri bana hayal kurdurdu. ?

CEVAP VER

Bir yorum girin
Adınız

- Advertisement -spot_img

Latest Articles