14.7 C
İstanbul
Pazar, Nisan 28, 2024

İsimsiz

Nasıl başlasam kelimelere nasıl giyindirsem satırları üzerine?

Bu yaptığım şiire şiir yazıp kafa tutmak, şiire sataşmak, alıp seni satırlara koyup nefes aldırmak.

Rotayı kaybedip savruluyorum bir okyanusta, devrildim devrileceğim, devrilsem okyanusun derinliklerine gömüleceğim.

Korkuyorum !

Batmaktan değil boğulmaktan hiç değil.

Sana varamamaktan,

Sana çiçekler savuramamaktan,

Yanına varıp da ellerini göğsüme sokamamaktan,

Sanki,

Batmışım sanki, gömülüyorum sanki, büyük bir derinlikteyim Sanki sanki sanki…

Dediğim anda ,

Bir deniz feneriydi karanlık gecede savrulan gemime ‘ Gözlerin’.

Ah ah ahhh! Dipsiz kuyudayım sanki ne derin ne derin kocaman bir boşluk. Çığlık çığlığa yankı yapıyor sesim. Korkuyorum !

Kuyudan değil !

üzerime toprak atılmasından hiç değil.

Sana şiirler yazamamaktan,

Sana aşkı haykıramamaktan,

Aşkı sana yazdıramamaktan…

Sanki başladılar topraklar atmaya, sanki başladılar üzerimi kapatmaya,

Sanki sanki sanki…

Dediğim anda,

Tutundum saçlarına,

Tırmandım omuzlarına Sahi nasılda güneşi indirip taç etmişsin başına.. Yorgunum, tırmanmışım omuzlarına kurtulmuşum okyanustan çıkmışım derin kuyudan. Bir bank kursam dudağının kenarına sen gülsen ben manzarada kaybolsam. Nakış nakış işlenmiş kirpiklerin gözlerine, Bir baksan bir baksan hep bana sadece bana baksan saplansa kirpiklerin ok gibi kalbime. Acıtmaz , yakmaz can olursun ölmüş hislerime. Sırtlansam bankı kaşlarına kurulsam, Ve güneş gibi saçlarına bağlasan. Saçlarına, Kaşlarına, Parmaklarına, Bağlasan beni taninin her ayrıntısına. Ve yağan yağmurlara, Şiddeti ve de hiddeti öğretir gözünden bir damla yaş aktığında. Bir damla kan olsam dolaşsam damarlarında. Her defasında dolaşıp dolaşıp gelsem kalbine aksam yine en içine en içine… Yüzünü alsam avuçlarıma, Ellerim kaybolur yanaklarında, Dayanamaz eririm boşluğunda. Kıskandırır kıskandırır dünya güzelliklerini güzelliğin. Bülbülü öldürür ağrı kesici olan sesin, Atmosferi yırtar senin nefesin. Ellerini uzatsan göğsüme, Delip geçsen uzansa ellerin kalbime, Ansızın sızlayan yaralarım biter değdiği zaman ellerin tenime…

READ  Bilinmeyene Mektuplar VII

Ahmet Sadid Yarımay’ın kaleme aldığı “Hayata Anlam Yüklemek” yazısına benzer diğer 24Okur yazılarına Göz Atın!

Related Articles

CEVAP VER

Bir yorum girin
Adınız

- Advertisement -spot_img

Latest Articles