HAR

iklimler boyu koştum durdum elimde kandille
kandil vardı, vardı ve evet yanıyordu
ben, güze ulaştım sandığımda
parmak uçlarımdan alevler yükseliyordu
afak, haşyetten yarılmıştı

öteki meşalesiyle çırpınıyordu
gelsene bana, haydi bana gel!
kurşun burada işlemiyor ve tabi hançer de
ben
sıkıca sarabilirim seni
sen
titreyebilirsin
korkma
sana bir nefes üfleyeceğim kendi canımdan
tekrar gözünü açtığında
kendini bulacaksın
amaannerde
yükseklerde, çok yükseklerde bulacaksın kendini
selamlayacaksın sakince gelip geçeni
orası senin ve dahi benim emin yerim

gecenin teri gözümden düşerken
ölüm dinletiyor kendini
kervan değil, biz göçüyoruz
yollar, alabilene, olabildiğince müttefik

NO COMMENTS

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version