Bir tutam umudumuz kaldı pembe dağların ardında.
Kanatları yolunmuş Anka’yı arıyoruz güneşin karanlığında.
Korlar dağlandı; kiminin sırtında, kiminin koynunda.
Ab-ı hayat taştı derelerden, israf oldu.
Teraziler, kılıçlar kayboldu gökyüzünde, yangında.
Niyazlar sulu sepken, umutlar toprak altında.
Tatlı su demokratları; kimi güneşlenir, kimi kış uykusunda.
Kalpten yük kalktı, beyne kan doldu.
