Abis*

Sadeleşiyorum günden güne
Sevdiklerim yerini sevdiğim sandıklarıma,
Beş cümle yerini ikiye bırakıyor.
Kopan ipler kalanları daha sağlamlaştırdı.
Kaygılarımı nasıl hafifletttim, gördün mü?

Koşuyorum günden güne
Kendime.
Güneşi içimde hissediyorum.
Doğup batma saatlerini ayarlasam,
Bir de ayaklarımın ağrısına ağlamasam.

Fark ediyorum günden güne:
Alışmam çok uzun sürüyor yeni birine,
Zaman versem bile alışamıyorum birilerine.

Bir şeyler değişiyor günden güne,
Yorulmuş, yıpranmış hislere; sevgilerle
Sonrası
Serin.
Ferah.

*Okyanusların güneş ışığının ulaşamadığı derin yerleri.

NO COMMENTS

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version