16.7 C
İstanbul
Perşembe, Mart 28, 2024

Uzun Gece

Yokluğunun üstünü geçmişimle örtüyorum,

Üşümüyorum ama hissetmiyorum da…

Bir başıma direniyorum yalnızlığa,

Bir başına var olmak yetmiyor olsa da.

Düne dönüyorum aradığımı bulabilmek için.

İşte o an içimde birtakım fısıltılar beliriyor,

Dışımın duymadığı çığlıklar halinde.

Sana sesleniyor, seni arıyorlar,

Ve bu gece;

Seni bulmak ihtimal, umutlu el fenerleriyle

İlkin yüreğimdeki inanç tohumuydun,

Sonra gönlümün bahçıvanlığını üstlendiği,

Yaseminlerle dolu bahçesi.

Sana çok özenirdim sevgilim.

Öyle ki! Kış uğramazdı bize,

İklimler boyu korurdum.

Öyle içimden, öylesine derindeydik ki,

Yüzüm sadece sana dönük.

Gökyüzünü, yeryüzüyle ayıramayacak kadar,

Aşka kamburdum.

Bugünse bedenimi,

 Sana hibe edilmiş zannederken,

Yokluğuna yenik düştüm yeniden.

Bu zifiri günlerde,

Seni bulmak ihtimal, umutlu el fenerleriyle…

Rüyalarda yaşamak için seni,

Gece uyutmaya çalışıyor beni.

Gel sevgilim, gel!

 Gün ağaracak birazdan.

Zaman öldürmeye zorluyor içimden seni,

Gelmediğin her an…

READ  El Değmemiş Şiir
Önceki İçerik
Sonraki İçerik

Related Articles

11 YORUMLAR

  1. Okuduğumda kendimi şiirin öznesi olarak hissetmeme vesile olduğunuz için teşekkür ederim.
    Başarılarınızın devamını dilerim… Devamını sabırsızlıkla bekliyorum.

CEVAP VER

Bir yorum girin
Adınız

- Advertisement -spot_img

Latest Articles