O Gün; Bugün

Bir sahil hayal edin, ucu bucağı olmayan.
Bir insan hayal edin, hayalleri sınırsız gökyüzü.
Bir de kalp hayal edin, her bir yanı delikli testi.
Varıp da bu testiden şu içmeye kalkan garip bir kuş hayal edin. Hayal edebildik ama içimiz garipsedi değil mi? İçimizden bir şeyler koşarak geldi ya da koparak…
Bir de bunu okuyan bir siz hayal edin, yazanı boş verin, siz; siz olun. Her sinede bir iz olun. Aşk‘ı anın, Aşk‘ı yaşayın ve yaşatın, aşkı verenden ötürü… Yazılanı veyahut yazanı hayal edin. Boş verin insanları. Kim ne demiş, neyi alt etmiş, ne işle yaşamış, neye gücenmiş, neye koşmuş, neye söylenmiş, ne ile bağlanmış, neyi sevmiş, neyi görmüş, neye körmüş…

Anlık bir dakika tut ve O‘na yönel. Tıka kulaklarını dünyanın çekilmez hengamesine. Yaklaş gönlünün içine sinenlere. Sev yeşili, koru seveni… Unutmayasın ki; seven Hak‘tır, Hak‘tandır.

Yazılan kelimeyi gönüle düşüren sevgili! Seven, sevdiren, uğruna dağları deldiren sevgili! Hiç olan, kaybolan, hallolan…
Hâl ile dolan, aslolan…

Mumun alevini velveleye veren, uzun bir yansımayla birkaç kelamın ardına sığınan upuzuun içim… Ahhh yüreğim ver elini öpeyim, bugün senin bayramındır. Ver hüzünlerini sevinçlerime katayım, bugün gülme vaktidir. Koş durmadan ve bakmadan ardına, bugün resmi tatilindir.

Bugün; o gündür,
o gün; bugün…

Söylenmemiş ne kadar söz varsa maziye; vur heybetli gönlüne, gönüle giren sır dökülsün önüne… Varsın yanına kâr kalsın yarınlarımız…