Mış…

Beklemek sevdayı eksiltmez ama âşığı çok yorarmış,

Sende öğrendim.

Bazı şeyler insanın elinde değilmiş, 

Ben sende öğrendim çaresizliği.

Hayat yerde tepinip ağlayınca verilen bir oyuncak kadar basit değilmiş.

İnsanın her mutluluğunun ardında onlarca  hüzün,

Her hüznünün altında binlerce mutluluk ve beklemek yatarmış.

Gözyaşı ağlayarak bitmezmiş.

Kayıplar insanı hem hayata bağlar hem de hayattan alırmış.

Yıllar sadece rakamdan ibaretmiş.

Geçen yıllar sevgiden hiçbir şey eksiltmezmiş.

Sevda sevilen kişiden bağımsız yalnız sevene bağlıymış.

Yürek çok kolay yorulurmuş.

Kalp atmak istemeyince durmazmış.

Yaşanılan mutluluktan onlarca kat fazla hüzün yaşanmadan, 

Hayat perdesi kapanmazmış.

Yaşanan her mutluluk zamanla birleşince, 

Gönle sadece hüzün yükü olurmuş.

Hisler bakiymiş.

İnsan ne sevgiyi ne de nefreti unutabilirmiş.

Hiçbir his karşıdaki insana boş yere bahşedilmez

Karşıdaki kalp insandan duygu seçermiş.

Yalnızlık hiçbir zaman kelimelerle ifade edilmez

Hep boğazda bir yumru olarak kalır,

Konuşmaya izin vermezmiş.

Ağızdan çıkan hiçbir söz boşa olmazmış.

Her sözün ardında onlarca sebep yatarmış.

Bu dünyada her şey olurmuş da…

NO COMMENTS

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version