Gün gelir açar çiçeklerimiz
Yokuşa çıkar tümsek gördüklerimiz
Gülücük saçan işçileriz biz
Bir hayli yorgun, hayli kederliyiz.
Yaşam ile ölüm arasıdır yolumuz .
Diken üstünde açar çiçeklerimiz.
Tomurcuk açan papatyalarız biz.
Ne kadar aciz, ne kadar yorgunuz.
Ölüm ile nefes arasıdır yolumuz
Kabrimiz içinde açar umutlarımız
Yaşamayı bilmez ulu çınarlarız biz
Boynu bükük ve sefiliz.
Terazi ile mizandır bizim yurdumuz
Şenlenir gönlümüz evimizdir bizim .
Sorulursa sual iyi bil.
Gönlü hazin, sevdalıyız biz
Kaleminiz daim olsun, yüreğinize sağlık 🙂