Dağları, dereleri beklemekten yollardan olduk
Nergisleri, gülleri koklamaktan mavi koydan kaybolduk
Nicedir sevdamız kayıp, gök yüzünde artık siyah beyaz uçurtmalar
Diller kör, insanlık yabanî, boşaymış dağın ardına koşuşturmalar
Ağarmış seherin taşlanmış kederleriyle bezenmiş keyfiyet
Mefkûre yaydan çıkmış, alevler içinde küspe hürriyet
Nihayet, olduğunuzu söylediğiniz insanlar değilsiniz.
Kurulmuş hayallerin, yitik hatırları sarsın bedenlerinizi, kalpsizsiniz.
